چنانچه باند فرودگاه دچار آسیب شود، یکی از سریع ترین راه های ترمیم باند، استفاده از صفحات ترمیم کننده باند می باشد. چنانچه امکان ساخت این صفحات به صورت یکپارچه وجود نداشته باشد، می توان صفحات را به صورت دوتکه ساخت و سپس آنها را به یکدیگر جوش داد. در این تحقیق، تحلیل استحکام صفحات AM-2 مدنظر است که دارای یک جوش سرتاسری به روش تیگ می باشد. نیروی وارده از طرف هواپیمای ترابری C-130 بر روی صفحات درنظر گرفته شده و مقادیر مختلفی برای شاخص خاک (CBR) مدنظر قرار گرفته است. طرح اتصال دو قسمت صفحات به گونه ای درنظر گرفته شده است که در قسمت جوش، تقویت صورت گیرد. نتایج نشان داده است که برای استفاده از نمونه جوشکاری شده به روش تیگ، مقدار شاخص خاک حداقل باید مساوی 15 باشد. با انجام تست شبیه سازی با کامیون، تطابق خوبی بین نتایج تحلیل نرم افزاری و نتایج تجربی مشاهده شده است.

در این پژوهش به منظور اصلاح ساختار جوش حاصل از جوشکاری تعمیری آلیاژ ریختگی منیزیم AZ91Cو بهبود استحکام کششی، پارامترهای ورودی نظیر شدت جریان و دمای پیشگرم برای این آلیاژ بهینه­سازی و همچنین عملیات حرارتی T6 نیز بصورت مجزا جهت همگن نمودن ریزساختار و بهبود خواص قبل و بعد از جوشکاری اعمال گردید. با استفاده از آنالیز واریانس، صحت مدل ها بررسی و تحلیل شدند. از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنجی توزیع انرژی اشعه ایکس ) EDS(و آزمون کشش به منظور مشخصه یابی ریزساختار و خواص مکانیکی قطعات ترمیم شده استفاده شد. نتایج بررسی های ریزساختاری نشان داد که نمونه های 2 (نمونه هایی که قبل و بعد از جوشکاری تحت عملیات حرارتی T6 قرار گرفتند) دارای رسوبات پیوسته بوده که این رسوبات به دلیل قطع بیشتر صفحات لغزش و ایجاد موانع مستحکم تر در مسیر حرکت نابجایی ها، استحکام را تحت تاثیر خود قرار داده و در مقایسه با نمونه های 1 (نمونه هایی که تنها بعد از جوشکاری تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند) خواص مکانیکی بهتری از خود نشان دادند. با رسم گراف های سطح پاسخ و نمودارهای تراز، بیشترین مقدار استحکام کششی نمونه های 1 در دماهای پیشگرم 493 تا 513 کلوین و شدت جریان 80 تا 90 آمپر و برای نمونه های 2 در دماهای 513 تا 553 کلوین و شدت جریان 100 تا 110 آمپر مشاهده گردید.

فولاد کم آلیاژ استحکام بالا A517 به دلیل برخورداری از چقرمگی و جوش پذیری بالا در ساخت بدنه کشتی و زیردریایی مورد استفاده قرار می گیرد. در بسیاری از موارد نواحی جوشکاری شده این فولاد نیاز به تعمیرهای مکرری دارد. لذا در این تحقیق تاثیر تعداد دفعات تعمیر بر ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد A517 مورد پژوهش واقع شد. بدین منظور چهار نمونه (نمونه بدون تعمیر، یک بار تعمیر، دو بار تعمیر و سه بار تعمیر) توسط فرایند جوشکاری قوس دستی (SMAW) جوشکاری شد. مطالعات ساختاری نواحی مختلف جوش با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی انجام شد. از آزمون های کشش، خمش، ضربه و سختی سنجی برای ارزیابی تاثیر تعداد دفعات تعمیر بر رفتار مکانیکی نمونه ها استفاده شد. بررسی توزیع سختی در نواحی جوشکاری شده حاکی از افزایش سختی در منطقه تحت تاثیر حرارت نزدیک به فلز پایه در اثر دفعات تعمیر بود؛ اما سختی این ناحیه در نمونه سه بار تعمیر شده کاهش یافت. در اثر تکرار دفعات تعمیر جوش استحکام کششی و تسلیم نواحی جوش کاهش و استحکام ضربه ناحیه تحت تاثیر حرارت در دمای 51-درجه سانتیگراد افزایش یافت. نتایج حاصل از آزمون کشش در دفعات دوم و سوم تعمیر نیازهای استاندارد ASME IX را برآورده نمی کند، بنابراین جوش فولاد A517 در تعمیرات دوم و سوم از لحاظ استحکام کششی موردپذیرش نیست.

سابقه و هدف: رستوریشن های متال-سرامیک، به دلایل مختلفی دچار شکست می شوند که در پاره ای از موارد ترمیم آنها اجتناب ناپذیر می باشد. روش های مختلف آماده سازی به همراه استفاده ازمواد Repair برای این منظور معرفی شده اند. با توجه به اهمیت موضوع، تحقیق حاضر با هدف تعیین مقادیراستحکام باند برشی سه سیستم Repair متال-سرامیک داخل دهانی صورت پذیرفت.مواد و روشها: در تحقیق تجربی-آزمایشگاهی حاضر 30 نمونه سیلندری شکل فلزی THERMABON SUPER CAST و 30 نمونه پرسلنی CERAMCO3 PFZ ساخته شدند. پس ازمدفون کردن دررینگ وآماده سازی سطح، مواد Repair شامل Ultradent، Ivoclar Vivadent و Clearfil Repair Multi Purpose، طبق دستورکارخانجات سازنده برروی نمونه ها داده شده، پس از نگهداری در انکوباتور، تحت چرخه های حرارتی قرارگرفتند. استحکام باند برشی نمونه ها اندازه گیری و نوع شکست ها تعیین شد. برای مقایسه های آماری از آنالیز واریانس دوطرفه، یک طرفه و مقایسه های متعدد Tukey استفاده شد.یافته ها: در سوبسترای پرسلن، میانگین و انحراف معیار استحکام باند گروه های Ultradent، Clearfil و Ivoclar Vivadent برابر (±4.59) 12.16، (±4.18) 10.19 و (±4.89) 12.68 مگاپاسکال و در سوبسترای فلزی، این مقادیر برابر (±3.15)14.32 ، (±3.25) 24.66 و (±3.83) 13.32 مگاپاسکال برآورد گردید. در سوبسترای فلزی، میانگین استحکام Clearfil به صورت معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (هر دو: p<0.0001). در سایر موارد، تفاوت های آشکاری از این جهت مشاهده نشد. همچنین، در تمام نمونه های فلزی، شکست ها ازنوع ادهزیوودرنمونه های پرسلنی غالبا از نوع کوهزیوبودند.نتیجه گیری: علیرغم اینکه تعویض رستوریشن درمانی ایده آل برای شکستگی های متال-سرامیک می باشد، در سوبسترای پرسلن، در صورت بروز شکستگی در پرسلن می توان از هر یک از سیستم های Repair مورد بررسی استفاده کرد، کاربرد سیستم Clearfil درسوبسترای فلز، نتایج بهتری را درمقایسه با سایر سیستم ها داشت.

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر زیرلایه چقرمه فولاد زنگ نزن آستنیتی و ترکیب شیمیایی الکترود پوشش دار روی خواص جوش فولاد H13 پرداخته است. ریزساختار فلزجوش در کلیه نمونه ها به صورت مارتنزیت همراه با فاز رسوبی کاربید کروم پراکنده در ساختار و در لایه واسطه مخلوطی از آستنیت و فریت اسکلتی بود. نتایج آزمون سختی سنجی نشان داد که سختی فلزجوش دارای زیر لایه فولاد آستنیتی از فلزجوش بدون زیر لایه حدود 240 ویکرز بیشتر است. مطابق نتایج آزمون خمش، استفاده از زیر لایه چقرمه باعث افزایش چقرمگی جوش، تحمل تنش خمشی بالاتر و ایجاد شکست نرم در قطعه می شود؛ بنابراین استفاده از زیر لایه چقرمه علاوه بر ایجاد انعطاف پذیری لازم در جوش، باعث افزایش سختی فلزجوش می شود.

فولاد کاربرد وسیعی در صنعت ساختمان دارد و یکی از اتصالات متعارف فولاد، اتصال جوشی است. کیفیت جوش باید با شرایط مندرج در استاندارد مورد استفاده و با قرارداد منطبق باشد. در صورتی که این موارد احراز نگردد باید اقدامات اصلاحی بر اساس استاندارد انجام گیرد. پس از اجرای اقدامات اصلاحی قطعه باید مجددا تحت بازرسی، آزمون و کنترل کیفی قرار بگیرد و با شرایط مورد نیاز مطابقت داده شود و شرایط و علل ایجاد عیب باید بدرستی بررسی و رفع گردد. رفع عیوب جوش های غیر قابل قبول بعنوان تعمیرات جوش نامیده می شود. در این تحقیق تاثیر تکرار عملیات جوشکاری تعمیری بر خواص کششی قطعه در ناحیه اتصال مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور چهار نمونه (نمونه بدون تعمیر، یکبار تعمیر، دو بار تعمیر و سه بار تعمیر) با ضخامتهای 10 میلیمتر و 20 میلیمتر، بصورت شیاری یکطرفه (V شکل) جوشکاری شدند و ارزیابی مقاومت در برابر کشش انجام شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که برای نمونه های به ضخامت 10 و 20 میلیمتر، مقدار میانگین تنش های تسلیم و تنش های نهایی در حالت سه بار تعمیر نسبت به حالت بدون تعمیر افزایش می یابند. همچنین گسیختگی حاصل از کشش نمونه ها اغلب در خارج از منطقه متأثر از حرارت رخ می دهد و استحکام کششی فولاد نرمه(37St) با انجام سه بار تکرار تعمیر در نواحی جوشکاری شده، قابل پذیرش می باشد.

مقدمه: این مطالعه با هدف طراحی و بررسی اثربخشی برنامه ی آموزش سلامت دهان و دندان بر آگاهی، نگرش، عملکرد و شاخص DMFT (دندان های دائمی) زنان باردار انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. تعداد 120 نفر از زنان باردار شهرستان فریدونشهر (استان اصفهان) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. نمونه ی انتخاب شده، به روش تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شده و سپس مداخله ی آموزشی از طریق برگزاری جلسات آموزشی (4 جلسه ی 2 ساعته) در زمینه ی بهداشت دهان و دندان در 4 گروه 11 نفره و 2 گروه 8 نفره در گروه مداخله انجام شد. داده های هر دو گروه قبل از مداخله ی آموزشی، چهار هفته و سه ماه پس از مداخله، جمع آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل آماری، از نرم افزار SPSS نسخه ی 21 و آزمون های تی، کای اسکوئر و اندازه گیری مکرر استفاده شد. سطح معنی داری کلیه ی آزمون ها، 0/05 منظور گردید. یافته ها: از مجموع 120 نفر از مادران باردار شرکت کننده در این مطالعه، 60 نفر در گروه مداخله و 60 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند که پس از ورود به مطالعه و انجام مداخله ی آموزشی پس از 3ماه، میانگین نمره ی آگاهی در گروه شاهد 1/70 ± 8/02 و در گروه مداخله 1/01 ± 14/15، میانگین نمره ی نگرش در گروه شاهد، 3/76 ± 30/45 و در گروه مداخله، 2/33 ± 36/00، میانگین نمره عملکرد در گروه شاهد، 3/53 ± 35/17 و در گروه مداخله، 40/2 ± 41/43 بود. همچنین متوسط پلاک دندانی مادران باردار در گروه شاهد، 0/81 ± 3/28 و در مادران باردار گروه مداخله، 0/75 ± 2/92 به دست آمد. آزمون طرح اندازه گیری مکرر جهت بررسی اثر زمان، گروه و اثر متقابل گروه و زمان بر متغیرهای آگاهی، نگرش، عملکرد و شاخص DMFT دندانی استفاده شد. نتایج، افزایش معنی دار آگاهی، نگرش و عملکرد مادران را در گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. بررسی شاخص DMFT نشان داد که تعامل زمان و گروه در خصوص دندان های پوسیده و دندان های پر شده معنی دار است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برنامه ی آموزشی، تأثیر بسزایی در افزایش سطح دانش، نگرش و شاخص های سلامت دهان و دندان مادران باردار داشته است.